کرامات حضرت معصومه سلام الله علیها با توجه به اینکه شفای مریضان و قضای حوائج مردم ببرکت آستانه مقدسه حضرت معصومه سلام الله علیها بیش از حد ضبط و نگارش است و مسلما اکثر آنها اصلا ثبت نشده و کسی از آنها اطلاع ندارد، بعنوان تیمن و تبرک بذکر سه مورد اکتفا میشود. شفای مریض یکی از خدام حرم نقل میکند: عموی من بمرضی مبتلا بود بحدی که انگشتها او سیاه شده بود. اطباء از معالجهاش عاجز و جراحان اتفاق نمودند که فردا باید عمل شود. او گفت: حال که تصمیم بر عمل دارید امشب مرا در حرم تنها بگذارید. او را بحرم برده درها را بستند و او در پای ضریح تنها مانده تا صبح گریه و ناله میکرد، نزدیک صبح خدام شنیدند صدا میزند در را باز کنید که حضرت مرا شفا داد، وقتی در را باز کردند با روئی خندان چنین گفت: در خواب دیدم بانوی مجللهای آمد و فرمود: چرا ناراحتی؟ جریان مرض را گفتم و عرض کردم: یا شفا یا مرگ از خدا میخواهم. حضرت گوشه مقنععه خود را چند مرتبه بپای من مالید و فرمود: ترا شفا دادیم. عرض کردم: شما کیستید؟ فرمود: مرا نمیشناسی و حال آنکه از خدام من هستی؟ من فاطمه دختر موسی بن جعفرم.
نجات گمشده خادم و کلیددار حرم و مکبر مرحوم آقای روحانی که از علماء و امام جماعت مسجد امام حسن عسکری علیه السلام بوده میگوید: شبی از شبهای سرد زمستان در خواب حضرت معصومه سلام الله علیها را دیدم که فرمود: بلند شو و بر سر منارها چراغ روشن کن. من از خواب بیدار شدم ولی توجهی نکردم. مرتبه دوم همان خواب تکرار شد و من بی توجهی کردم. در مرتبه سوم حضرت فرمود: مگر نمیگویم بلند شو وبر سر مناره چراغ روشن کن! من هم از خواب بلند شده و بدون آنکه علت آنرا بدانم در نیمه شب بالای مناره رفته و چراغ را روشن کردم و برگشته خوابیدم. صبح بلند شدم و دربهای حرم را باز کردم و بعد از طلوع آفتاب از حرم بیرون آمدم. با رفقایم کنار دیوار و زیر آفتاب زمستانی نشسته صحبت میکردیم که متوجه صحبت چند نفر زائر شدم که بیکدیگر میگویند: معجزه و کرامت این خانم را دیدید! اگر دیشب در این هوای سرد و با این برف زیاد چراغ مناره حرم این خانم روشن نمیشد ما هرگز راه نمییافتیم و در بیابان هلاک میشدیم. خادم میگوید: من نزد خود متوجه کرامت و معجزه حضرت و نهایت محبت و لطف او به زائرینش شدم.
آمدن امام زمان به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها آقای سید عبدالرحیم نقل کرده که شبی خواب دیدم: در قبرستان بزرگ قم جمعیت زیادی میباشند و شخص بزرگواری از زیر بازارچه سوار بر اسبی بیرون آمد و شخص دیگری عقب او میآید. ناگهان شنیدم کسی میگفت: «این حضرت حجة علیه السلام میباشد». حضرت بر در صحن تشریف آورده پیاده شدند و وارد حرم گردیدند من نیز بدنبال حضرت وارد حرم شدم و بغیر من کسی در حرم نبود. حضرت صاحب الامر علیه السلام بالای سر حضرت معصومه سلام الله علیها تشریف آورده مشغول زیارت شدند، و پس از زیارت از حرم خارج شده و رفتند.
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
جمعه 89 فروردین 6 ساعت 7:36 عصر
|
چهل حدیث درباره امام حسین(ع) 1.امام رضا (ع): هر خاکی همچون مردار، خون و ذبح شدة بینام خدا حرام است، مگر خاک قبر حسین(ع) که درمان هر درد است. سفینه البحار ج 2 ص 103 2.امام صادق (ع): در خاک قبر حسین (ع) شفای هر درد است و آن دوای بزرگتر است. من لایحضره الفقیه ج 2 ص 599 3.امام صادق (ع): سجده بر تربت حسین(ع) حجابهای هفتگانه را کنار میزند. بحارالانوار ج 82 ص 153 و 334 4. امام صادق (ع): کام فرزندان خود را با تربت حسین(ع) بردارید، که این تربت امان است . وسائل الشیعه ج 10 ص 410 5.امام صادق (ع): در خاک قبر حسین (ع) شفا است، حتی اگر به اندازه سر میل (میلی که با آن سرمه میکشند) باشد. کامل الزیارات ص 835 6. امام صادق (ع): کسی که بیماری بر او عارض شده باشد، قبل از خوردن هر دارویی، تربت قبر امام حسین(ع) را بخورد، خداوند منان او را از آن مرض شفا میدهد، مگر از مرگ. کامل الزیارات ص 835 7.امام رضا (ع) : تربت امام حسین(ع) به اذن خدا موجب حفظ مال میباشد. کامل الزیارات ص 845 8.امام صادق (ع): هرگاه از سلطان و حاکمی ترس داشتی، یا ترس دیگری در تو پیدا شد، از منزل بیرون بیا، در حالی که تربت حسین (ع) را همراه داری. چون آن را بر میداری بگو: خدایا این تربت قبر حسین(ع) ولی و فرزند ولی توست که به منظور حفظ از آنچه خوف دارم برداشتهام. کامل الزیارات ص 858 9.امام صادق (ع): تربت امام حسین (ع) شفای درد است مگر در سه حالت که تربت فاسد گشته و اثر خود را از دست میدهد. الف) آنچه که با تربت مخلوط میگردد شبهه ناک یا آلوده باشد ب) مصرف کننده تربت اعتقاد به شفای تربت نداشته و یا تردید داشته باشد. ج) شیاطین و یا اجنه (جنها) از اهل کفر تربت را مسح نموده و آن را فاسد کنند. پس برای سالم ماندن تربت میبایست پس از دریافت، آن را پنهان کرد و بر آن نام پروردگار را بسیار خواند و دمید. امام صادق (ع): بر عهده شخص غنی است که در سال دو مرتبه و فقیران در سال یک مرتبه به زیارت قبر امام حسین (ع) بروند. کامل الزیارات ص 888 10امام صادق (ع): قبر حضرت امام حسین (ع) را زیارت کنید، اگر چه سالی یک بار باشد. کامل الزیارات ص 896 11.امام صادق (ع): هرگاه خواستی امام حسین (ع) را زیارت کنی، با حالتی اندوهگین و پر رنج، خاک آلود و پژمرده، گرسنه و تشنه زیارت کن. چون حسین (ع) این گونه شهید شد. کامل الزیارات ص 210 12.امام صادق (ع): زیارت حسین بن علی (ع) بر هرکسی که او را از سوی خداوند امام میداند واجب است. وسائل الشیعه ج 10 ص 346 13.امام باقر (ع) : هرکس امام حسین (ع) را در حالت خوف و هراس زیارت کند، خداوند او را از هراس قیامت ایمن میدارد. کامل الزیارات ص 873 14.امام صادق (ع): وقتی خانه و منزلت دور بود و از نزدیک نتوانستی به زیارت امام حسین (ع) و دیگر ائمه نائل گردی، بر بالای بام منزل برو، دو رکعت نماز بخوان و با اشاره به قبور ومزار ما سلام بده، که سلام تو به ما خواهد رسید. کامل الزیارات ص 125 15.امام صادق (ع): کسی که دوست دارد در روز قیامت بر سفرههای نور بنشیند، پس باید از زوار حسین بن علی (ع) باشد. کامل الزیارات ص442 16.امام صادق (ع): خداوند منان هر صبح و شام از طعام بهشت بر زوار امام حسین (ع) نازل میفرماید و خدمتکاران ایشان فرشتگانند. هیچ بندهای از بندگان خداوند حاجتی از حوائج دنیا و آخرت را از خداوند متعال درخواست نمیکنند مگر آنکه خدا به او عطا میفرماید. کامل الزیارات ص 443 17.امام صادق (ع): کسی که میخواهد در همسایگی رسول خدا (ص) و حضرت علی و فاطمه علیهم السلام باشد، زیارت حسین بن علی(ع) را ترک نکند. کامل الزیارات ص 446 18.امام باقر (ع): کسی که دوست دارد محل زندگی و منزلش بهشت باشد، پس زیارت مظلوم کربلا را ترک نکند. کامل الزیارات ص 447 19.امام صادق (ع): زیارت قبر امام حسین (ع) افضل اعمال است. کامل الزیارات ص 480 20.امام موسی کاظم (ع): هرکس قبر حسین (ع) را زیارت کند در حالی که او را بشناسد، خدای تعالی تمامی گناهان او را میبخشد. کامل الزیارات ص 450 21.امام باقر (ع): کسی که از روی شوق و ذوق به زیارت امام حسین (ع) برود، خداوند متعال هزار حج و هزار عمره قبول شده برایش مینویسد و اجر و ثواب هزار شهید از شهدای بدر و اجر هزار روزهدار و هزار صدقه قبول شده و آزاد کردن هزار بنده برایش منظور میشود و پیوسته در طول ایام سال از هر آفتی که کمترین آن شیطان است محفوظ ماند و خداوند متعال فرشتة کریمی را بر او میگمارد تا او را از هر طرف نگهبانی کند و چنانچه در بین سال بمیرد، فرشتگان رحمت الهی بر او حاضر و پس از غسل و کفن او، برایش استغفار و طلب آمرزش کرده و تا قبرش او را همراهی میکنند. آنگاه روزنهای به طول شعاع چشم در قبرش ایجاد مینمایند. او را از فشار قبر ایمن داشته و از خوف و ترس دو فرشته نکیر و منکر دور سازند و برایش دری به سوی بهشت گشوده و نامه اعمالش را به دست راستش بدهند و تا روز قیامت نوری به وی اعطا میشود که از پرتو آن مغرب و مشرق روشن گردد. پس منادی ندا میکند: این کسی است که از روی شوق و ذوق حضرت امام حسین (ع) را زیارت کرده است. پس از این ندا، همه به او غبطه خورده و آرزو میکنند که ای کاش آنان نیز زائر حسین بن علی (ع) بودند. کامل الزیارات ص 468 22.امام صادق (ع): کسی که به زیارت قبر امام حسین (ع) برود و به حق آن حضرت آگاهی داشته باشد، مانند کسی است که سه حج با رسول خدا (ص) انجام داده باشد. کامل الزیارات ص 460 23.امام رضا (ع) : زیارت قبر حسین (ع) معادل یک عمره مقبول میباشد. کامل الزیارات ص508 24.امام صادق (ع): کسی که از روی شوق به زیارت قبر حسین (ع) برود روز قیامت خداوند متعال او را از جمله آمنین محسوب میفرماید و نامة عمل او را به دست راستش میدهد و در زیر پرچم حسین (ع) بوده تا داخل بهشت شود. پس حق تعالی او را در درجه و مرتبه خودش مکان میدهد. به درستی که خداوند متعال عزیز و حکیم میباشد. کامل الزیارات ص 465 25.امام صادق (ع): کسی که امام حسین (ع) را زیارت کرده و قصدش خداوند عزوجل باشد، جبرئیل، میکائیل و اسرافیل او را همراهی نموده تا به منزلش وارد شود. کامل الزیارات ص 475 26.امام صادق (ع): هر که عارفانه قبر حسین (ع) را زیارت کند، خداوند گناهان گذشته و آیندهاش را میآمرزد. امالی ـ ص 197 27.امام رضا (ع): کسی که قبر حسین (ع) را در کنار فرات زیارت کند، مثل کسی است که خدا را در بالای عرش زیارت نموده است. کامل الزیارات ص 484 28.امام باقر (ع): امر کنید شیعیان ما را به زیارت قبر حسین بن علی (ع) ، زیرا زیارت آن حضرت رزق و روزی را زیاد و عمر را طولانی کرده و بلاها را از امور دنیوی دور میسازد. کامل الزیارات ص 494 29.امام صادق (ع): کسی که قبر حسین (ع) را زیارت نکند از خیر کثیر محروم مانده و از عمرش یک سال کم میشود. کامل الزیارات ص496 30.امام صادق (ع): کسی که به زیارت قبر حضرت حسین (ع) رفته در حالی که به حق آن حضرت آگاه باشد، حق تعالی اجر و ثواب کسی که هزار بنده را آزاد کرده است به او میدهد. او مانند کسی است که هزار اسب را زین کرده و لجام زده و در راه خدا با آنها جهاد کرده باشد. کامل الزیارات ص 545 31.امام صادق (ع): زائر امام حسین (ع) در روز قیامت، صد نفر را که همگی اهل دوزخ و در دنیا از مسرفین هستند شفاعت میکند. کامل الزیارات ص 548 32.امام صادق (ع): هیچ اندوهگینی به زیارت قبر امام حسین (ع) نمیرود، مگر آن که خداوند متعال اندوهش را برطرف کرده و حاجتش را روا میسازد. کامل الزیارات ص 553 33.امام صادق (ع): کسی که حسین (ع) را در روز عاشورا زیارت کند، بهشت برای او واجب است. کامل الزیارات ص 174 34.امام صادق (ع): کسی که حسین (ع) را در عاشورا زیارت کند، مثل کسی است که در پیش روی آن حضرت به خون خویش بغلتد. کامل الزیارات ص 174 35.امام صادق (ع): کسی که حضرت امام حسین (ع) را در نیمه شعبان، شب عید فطر و شب عرفه در یک سال زیارت کند، خداوند متعال ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول به وی داده و هزار حاجت از حوائج دنیا و آخرتش را روا میسازد. کامل الزیارات ص 565 36.امام صادق (ع): کسی که قبر مطهر حضرت امام حسین (ع) را در نیمه شعبان زیارت کند، حق تعالی گناهان گذشته و آیندهاش را میبخشد. کامل الزیارات ص 598 37.امام صادق (ع): روز قیامت منادی ندا میکند: شیعیان آل محمد (ص) در کجا هستند؟ پس از میان مردم، گردنهایی کشیده شده و افرادی به پای خیزند که عدد آنها را غیر از خداوند، کس دیگری نمیداند. پس منادی ندا میکند: زوار قبر حضرت امام حسین (ع) در کجا هستند؟ خلق بسیاری به پای خیزند. پس به ایشان گفته میشود. دست هرکس را که دوست دارید بگیرید و آنها را به بهشت ببرید. آنگاه شخصی که جزء زائرین است، هرکس را که بخواهد گرفته و به بهشت میبرد. بدون اینکه مانعی در بین باشد. امام رضا (ع): اگر بر امام حسین (ع) آنچنان گریه کنی که اشک بر گونه ات روان شود، هر گناه کوچک و بزرگت از جانب خداوند آمرزیده میشود. نفس الهموم ص 11 38.امام رضا (ع): هرکسی دربارة حسین (ع) مرثیه بسراید، خداوند بهشت را بر او واجب میکند و او را میآمرزد. رجال طوسی ص 289 39.امام صادق (ع): هرکس که یک بیت شعر دربارة ما بگوید، خداوند برای او خانهای در بهشت بنا میکند. وسایل الشیعه/ ج 10/ ص 467 40.امام صادق (ع): هر که آب بنوشد و حسین بن علی (ع) را یاد کند و قاتل او را لعن نماید برای او هزار حسنه نوشته میشود و هزار گناه از او محو میگردد. امالی، صدوق، ص 122
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
پنج شنبه 88 مرداد 8 ساعت 12:18 عصر
|