اعتقادات بهائیان :

1 – خدا

بهائیان به خدایی معتقدند که یگانه ، جاوید و خالق است . این خدا به طور مستقیم در دسترس نیست ولی از طریق وحی با پیامبران ارتباط برقرار می­کند که در این دین پیامبر تجلی خداوندی است . تجدید دین از اصئل این آئین است .

2 – جهان پس از مرگ :

بهائیان به بقای روح اعتقاد داشته و هدف از زندگی را پرورش استعداد روح می­دانند . از نظر بهائیان حیات اصلی حیات روح است و جسد تنها به عنوان واسطه و ابزاری برای ترقی روح است . به اعتقاد بهائیان روح از جسم جداست و پس از مرگ در عالم روحانی به ترقی خود ادامه می­دهد.

3 – وحدت اساس ادیان :

بهائیان معتقدند که اساس ادیان الهی یکی است و همگی در اساس مشترک می­باشند چون اساس همه ادیان اعتقاد به خداوند یگانه و زندگی پس از رمگ و توجه به اخلاق نیکو و کمالات عالیه انسانی می­باشد پس اساس همه ادیان الهی یکی است .

4 – مراتب اصلی :

از نظر آئین بهائی عالم وجود نامتناهی است ولی مراتب وجود متناهی هستند . این مراتب عبارتند از :

1 – مرتبه عبودیت یا عالم خلق : مرتبه عبودیت ( جهان هستی ) مخصوص بندگان خداست . این مرتبه نیز نامتناهی است یعنی هر موجودی در آن میتواند بر کمالات خود بیافزاید اما هیچگاه به مرتبه نبوت نمی­رسد و از رتبه عبودیت خود تجاوز نمی­کند .

2 – مرتبه نبوت یا عالم امر : مرتبه دیگر نبوت است و این مقام مخصوص پیامبران است و واسطه میان عالم خلق ( عبودیت ) و عامل حق (ربوبیت) است . و فیوضات خداوند ( عالم حق ) را به عالم خلق منتقل می­کند مانند آئین­های که شعاع آفتاب را منعکس می­کند .

تاریخچه بهائیت  

بهایی­گری از بابیت نشات گرفته و بابیت نیز ریشه در شیخی­گری دارد (شیخی­گری انشعابی از شیعه اثنی­عشری است که بنیانگذار آن شیخ احمد کسایی می­باشد . ) عقاید اولیه فرقه بهایی تلفیقی از عقاید تشیع ، عرفان ایرانی و نظریه حکمای اسلامی و یونانی که پس از سپری شدن عمری هزار ساله به صورت شیخی­گری سپس بابی­گری و سرانجام بهائیت درآمد . اما آنچه امروز در فرقه بهایی مطرح می­شود با شیوه و افکار بنیانگذاران آن تفاوت دارد .

ظهور شیخیه مصادف با دوران فتحعلی­شاه قاجار ( 1250 – 1212 هجری قمری ) و بدعت بابیان مقارن با سلطنت محمدشاه (1250 – 1264 هجری قمری ) است .  ادامه مطلب...