بسم الله الرحمن الرحیم
والعصر * ان الانسان لفی خسر * الا الذین امنوا و عملوالصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر*
قسم به عصر و زمان، به درستی که انسان در حال ضرر کردن است. مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته و نیک انجام می دهند و سفارش به حق و صبر می کنند.
چه کسی ضرر نمی کند؟ (در اینجا منظور حضرت علی علیه السلام است.)
مقام معظم رهبری می فرمایند: بسیجی یعنی علی علیه السلام که تمام وجودش وقف اسلام بود. از این جمله می توان برداشت کرد که حضرت علی علیه السلام یک بسیجی واقعی بود. پس همه در حال زیان کردن هستند مگر بسیجیان واقعی.
بسیج مدرسه عشق و مکتب شاهدان و شهیدان گمنامی است که پیروانش بر گلدسته های رفیع آن اذان شهادت و رشادت سر داده اند.
ای بسیجی! می خواهی بدانی که هستی؟ ببین مقتدایت تو را چگونه معرفی کرده است:
تفکر تشکیل بسیج از جانب امام خمینی (ره) در واقع ادامه همان نگاه با بصیرت و اعتماد به مردم و جوانان بود که نسل جوان و بسیجی امروز میوه های شیرین آن درخت طیب و طاهری هستند که امام (ره) با دست خود غرس کرد.
مقام عظمی ولایت شاخص حرکت تو را 3 چیز خواندند: بصیرت، اخلاص و عمل به هنگام و به اندازه. تو نیز سعی کن مسیر رشد و پیشرفت و تعالی خود را با این 3 عنصر هموار سازی.

من یک چیز می خواهم بگویم:
تو بسیجی بمان!
- تو از یگانه بسیجی عالم امکان، مولی الموحدین، امام المتقین، امیرالمومنین حضرت امام علی علیه السلام الگو بگیر؛ از عدالتش، قناعتش، خوش خلقیش، شجاعتش، مهربانیش، بخشش و کرمش و... .
- تو پیوند خودت را با امام زمانت حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه حفظ کن. پیوندی همیشگی و ناگسستنی. پیوندی که هنگام تصمیم گیری در عرصه حق و باطل کوچکترین شک و ریبی نداشته باشی.
- تو از فرزند خلفش، او که سال هاست به شایستگی زمام امور ملت دلاور و قهرمان و مسلمانمان را پس از آن بزرگ مرد تاریخ و بنده صالح و شخصیت بی نظیر عصر ما، بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی (ره) بر دست گرفته تبعیت کن. فرامین و توصیه هایش را آویزه گوش کن و همچو مهری بر پیشانی بزن و مانند نقشی ماندگار بر دلت حک کن.
- تو با حضور خود در هر صحنه ای که لازم است دشمنان دین و انقلاب و قرآن را مرعوب و منکوب ساز.
- تو ایمان عاشقانه و عمیق، آگاهی و احساس مسئولیت، شور و شعور، مجاهدت با نفس و جهاد اکبر را فراموش نکن.
- تو آنجا که چهره های موجه و خواص مسیر را اشتباه رفتند، با بصیرت، ایمان و اخلاصت، حق و باطل را تشخیص بده، ملاکت را حق و اسلام قرار بده نه چهره ها و اشخاص.
- تو تبلیغات گسترده دشمنان برای کمرنگ کردن پیشرفت های ایران اسلامی را با تلاش در میدان های علم، سیاست، اجتماع، اقتصاد و عرصه های بین المللی ناکام بگذار.
- تو آنجا که استکبار، پول پرستی، تحجر گرایی و مقدس نمایی بیداد میکند، حضوری فعال و چشم گیر داشته باش و ابعاد و خطوط برجسته اسلام ناب محمدی(ص) را با زبان و دل و عملت ترسیم کن.
- تو فعالیت دشمن در دنیای تکنولوژی و فناوری های روز را با تخصصت در جنگ نرم پاسخگو باش و در هم شکن.
- تو همواره طوری رفتار کن که گویی سرباز امام زمان عجل الله تعالی فرجه هستی، در رکاب او و همراه او هستی.
- تو بسیجی باش.
- تو بسیجی بمان!

در آخر تقارن هفته بسیج با ایام عیدالله اکبر، عید اکمال دین، عید تمام شدن حجت و نعمت بر مردم، عید برگزیده شدن اسلام به عنوان یگانه دین بشریت، عید ولایت و امامت، عید سعید غدیر خم بر بسیجیان ولایی و آحاد ملت بسیجی ایران اسلامی عزیزمان مبارک باد.

ألا ان حزب الله هم الغالبون و هم المفلحون!

انشاءالله دوستان دیگر هم در این موج وبلاگی شرکت کنند. دعوت می کنم از دوستانم : هومان (+) ، سمیه (+)، باد صبا (+) ،همرنگ دریا(+) 

سر بازار خدا حب تو سرمایه من                          زیر آفتاب قیامت تو میشی سایه من

آقا جون اسم تو قلب منو کرده منجلی                    واسه اینه مادرم گفته فقط بگو علی

من اسیر غیرت و شجاعت و مرامتم                            تا قیامتم میگم به فاطمه غلامتم

تو سلیمان منی آقا منم مور توام                          تا ابد تو دستای مشتی و پرزور توام

یاد تو هر جا بودم چراغ هر شبم بوده                      تا به دنیا اومدم اسم تو بر لبم بوده

همیشه محبتت در بوده و منم صدف                   جون بچه هات آقا یه بار منو ببر نجف

گل من عجین شده با عشق مرتضی علی              روی قلب من خدا خودش نوشته یا علی

عشق تو تو زندگی گذشته از حد و عدد                   سر درِ خونمونم نوشته یا علی مدد

مختصری از زندگی امام علی علیه السلام

حضرت علی علیه السلام بنابر مشهور، روز سیزدهم ماه رجب، سى سال بعد از عام الفیل، در شهر مکه معظّمه، در میان کعبه الهى دیده به جهان گشود و با نور طلعتش، جهانى تاریک را روشنائى بخشید.

در اولین مرحله‌اى که حضرت رسول صلوات الله علیه، قنداقه این نوزاد مبارک را از مادرش تحویل گرفت، نوزاد با زبان فصیح خواند:

"بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم، قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤمِنُونَ الَّذینَ فى صَلوتِهِمْ خاشِعُونَ..." (سوره مؤمنون/ آیه 1) ؛ به نام خداوندى که بخشنده و مهربان است، همانا آن مؤمنینى که در هنگام به جا آوردن نماز، خاشع باشند؛ رستگار و سعادتمند خواهند بود.

حضرت محمّد صلّى الله علیه و آله در مقابل، به او فرمود: یا على! بدان که مؤمنین به وسیله تو رستگار خواهند شد.

نام: على ( نام آن حضرت به عنوان علىّ ، مرتضى به ترتیب حروف أبجد: 110، 1450 مى‌باشد.) " سَلام اللهِ علیهِ یَوم وُلِدَ، وَ یَوم استُشهدَ و یَوم یُبعثُ حیّا. "

کنیه: ابوتراب، ابو الائمّه، ابوالحسن و ... .

لقب: امیرالمؤمنین، یعسوب الدّین، یعسوب المؤمنین، قائد الغرُّ المحجَّلین، امام المتّقین، سیّد الاوصیاء، اسدالله، مرتضى، حیدر، أَنزع، قَضْم، وصىّ، ولىّ و ... .

پدر: عمران عبدمناف معروف به ابوطالب.

مادر: فاطمه بنت اسد، نوه هاشم، اولین زن هاشمیه‌اى که با مرد هاشمى، ابوطالب ازدواج کرد؛ و چون در پرورش حضرت رسول دخالت داشت، حضرت او را به عنوان مادر خطاب مى‌نمود.

نسبت امام على بن ابى طالب، با سى واسطه همانند رسول گرامى اسلام، به حضرت آدم صلوات الله علیهم مى‌رسد.

نقش انگشتر: حضرت داراى چهار انگشتر بوده است، که بر هر کدام نقش مخصوصى حکّ شده بود.

دربان آن حضرت را سلمان فارسى و قنبر نام برده‌اند.

اولین کسى که به نبوت حضرت رسول صلی الله علیه و آله آورد، على علیه السلام بود، که در سن هفت سالگى با آن حضرت نماز جماعت خواند.

آن بزرگوار در تمام جنگ‌هاى زمان حضرت رسول غیر از جنگ تبوک، مشارکت داشت و بیشترین پیروزى‌ها به دست برومند و تواناى آن حضرت نصیب اسلام و مسلمین گردید.

طبق نقل ابن عساکر: جنگ بدر توسط امام على علیه السلام در سن 20 سالگى به نفع اسلام و مسلمین به پایان رسید و نیز مکه توسط حضرتش در سن 28 سالگى فتح گردید.

پس از رحلت حضرت رسول صلّى الله علیه و آله جنگ‌هائى بر علیه اسلام و بر علیه آن حضرت توسط منافقین و مخالفین به وقوع پیوست، که مهم‌ترین آنها سه جنگ به نام‌هاى: جمل، صفّین و نهروان مى‌باشد.

جنگ جمل در ماه جمادی الثّانى، سال 36 هجرى قمرى، با ناکثین، به سرکردگى عایشه، طلحه و زبیر، اتفاق افتاد. [مطابق با آذر ماه، سال 35 شمسى.]

جنگ صفین در ماه ذى الحجه، سال 36 هجرى قمرى، با مارقین، به سرکردگى معاویه، رخ داد. [مطابق با خرداد ماه، سال 36 شمسى.]

جنگ نهروان در سال 38 هجرى قمرى [مطابق با اردیبهشت ماه، سال 37 شمسى.]، با قاسطین، به سرکردگى خوارج واقع شد؛ و ایشان حدود چهل هزار نفر بودند، که با نصایح حضرت دوازده هزار نفر آنها توبه کردند و فقط 9 نفرشان از معرکه گریختند؛ و مابقى کشته شدند و از مسلمین نیز تعداد 9 نفر شهید گشت.

و به طور کلى آن حضرت هفتاد و دو مرحله جنگ و مبارزه با مخالفان و دشمنان داشته است. [آمار مذکور طبق جمع بندى صاحب کتاب ارشاد القلوب دیلمى، صفحه 219 مى‌باشد.]

حضرت در مناسبت‌هاى مکرّر و مختلف، توسط پیغمبر اسلام صلى الله علیه و آله به عنوان اولین جانشین و خلیفه تعیین و معرفى گردید.

و در نهایت، پس از حجّة الوداع، روز هیجدهم ذى الحجّة، سال نهم قمرى [مطابق با دهم فروردین ماه، سال دهم شمسى.]، حضرت در محلى به نام غدیر خم بین مکه و مدینه به طور رسمى مطرح و منصوب به ولایت و خلافت شد.

ولى به علت‌هایى، خلافت ظاهرى به دست دیگران افتاد، تا آن که در سال 35 هجرى، پس از قتل عثمان مردم با حضرت على علیه السلام بیعت کردند و این بیعت پنج سال به طول انجامید.

امام على علیه السلام در تمام دوران عمر پر برکتش، بر جمیع علوم و فنون ظاهرى و باطنى آشنا و مسلط بود.

معجزات و کرامات بى شمارى از آن امام مظلوم، "چه در زمان حیات و چه پس از آن" واقع و صادر گردید، که اکثر دانشمندان شیعه و سنى و بلکه دانشمندان دیگر مذاهب در کتاب‌هاى مختلف خود ذکر کرده‌اند.

آن حضرت در اجراى حقّ و عدالت و قانون، و طرفدارى و حمایت از مظلومان و محرومان، همچنین مبارزه با بى‌ عدالتى و برخورد با ظالمان و چپاولگران، قاطع و سختگیر بود.

و احادیث بسیارى در شأن و عظمت آن امام مظلوم وارد شده است.

در مدت عمر شریف حضرت بین محدّثین و مورّخین اختلاف است؛ ولى مشهور 63 سال گفته‌اند، که 33 سال همزمان با پیغمبر اسلام صلّى الله علیه و آله 10 سال قبل از بعثت، 13 سال در مکه و 10 سال در مدینه بود و سى سال هم پس از رحلت آن حضرت با تحمل سختى‌ها و مصائب جانکاه به سر برد.

مدت امامت و خلافت واقعى آن امام علیه السلام، که بلافاصله پس از رحلت حضرت رسول صلّى الله علیه و آله شروع شد، سى سال به طول انجامید؛ و خلافت ظاهرى و واقعى که پس از قتل عثمان شروع گردید، تنها پنج سال بوده است.

در تعداد فرزندان آن حضرت نیز بین محدّثین و مورّخین اختلاف است، لیکن سیّد محسن امین [ أعیان الشیعه: ج 1، ص 327. ] تعداد اولاد امام على علیه السلام را 33 نفر پسر و دختر نام برده است.

شهادت و محلّ دفن: حضرت در سال چهلّم هجرى [مطابق با یازدهم بهمن ماه، سال 39 شمسى]، صبح جمعه، نوزدهم ماه رمضان، در محراب عبادتِ مسجد کوفه که یکى از چهار مسجد معروف و عظیم القدر است توسّط عبدالرّحمن بن ملجم مرادى؛ و ترغیب زنى به نام قطّامه، به وسیله شمشیر زهراگین ترور شد؛ و شب 21 همان ماه به فیض عُظْماى شهادت نایل گردید.

میسّر نگردد به کَس این سعادت           به کعبه ولادت، به مسجد شهادت

و پیکر مطهّر و مقدس آن حضرت در نجف اشرف، کنار حضرت آدم و نوح علیهم السلام دفن گردید؛ و قبر آن حضرت توسط حضرت نوح علیه السلام تهیه و آماده شده بود.

نماز آن حضرت چهار رکعت است: در هر رکعت پس از قرائت سوره حمد، پنجاه مرتبه سوره توحید خوانده مى‌شود.

و بعد از سلام نماز، تسبیح حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها، گفته مى‌شود و سپس خواسته‌هاى مشروع خود را از درگاه خداوند سبحان تقاضا نماید.

منابع:

ناسخ التّواریخ، دلائل الامامة طبرى، مناقب ابن شهر آشوب، بحارالانوار، إحقاق الحقّ، کشف الغمّة، إعلام الورى طبرسى، انساب الاشراف، عیون المعجزات شیخ حسین عبد الوهّاب، تهذیب الاحکام شیخ طوسى، مجموعه نفیسه، تاریخ اهل البیت، تذکرة الخواصّ، الفصول المهمّة و ... .]