در مواردی نیز استعمارگران با حمایت از بدعت­های مذهبی می­کوشند تا اصول عقاید توده­هایی را که مردم را به تحریک علیه منافع استعمار وادار می­کنند مورد حمله قرار داده و در آن تردید و تزلزل به وجود آورد . از مهم­ترین این بدعت­گذاری­ها که به عنوان حرکتی بر ضد سنت­های دینی و اجتماعی ملت ایران و با پشتیبانی استعمار خارجی و استبداد داخلی در تاریخ معاصر ایران قد علم کرد فرقه ضاله بهاییت است که با هدف از میان بردن نفوذ تشیع و روحانیت شیعه در ایران عصر پهلوی شکل گرفت .

بهاییت با هدف قرار دادن اصول مذهب تشیع ، سعی داشت مانع از گسترش آموزه­های ظلم ستیزانه آن شده تا امکان تکرار جنبش­های مذهبی از میان برود به همین خاطر بود که رژِیم پهلوی و اربابان انگلیسی­اش به شدت از آن حمایت می­کردند و سعی داشتند از تفکر بهاییت به عنوان اهرمی علیه اندیشه­های انقلابی مردم که امام خمینی ( ره ) سمبل آن شناخته می­شد استفاده کنند . بویژه پس از حماسه­ی خونین 15 خرداد 1342 که رژیم پهلوی به قدرت و نفوذ معنوی روحانیت و شخص امام در مایان مردم پی برد توجه و حمایت آن نسبت به عناصر بهایی فزونی پیدا کرد .

آغاز حکومت رضا شاه مصادف با رهبری شوقی افندی بود و به نظر می­رسید شاه نظر بسیار مساعدی نسبت به این فرقه دارد . در دوران پهلوی فرقه بهاییت به یکی از شاخه­های بسیار با نفوذ در تشکیلات سیاسی دولت و به تبع آن ساختارهای فرهنگی و اقتصادی کشور تبدیل شد .

رضاشاه از این جریان در جهت سیاست دین زدایی و روحانیت ستیزی خود نهایت استفاده را کرد و حتی تا کشف حجاب که از احکام ضروری دین اسلام است پیش رفت . بنابراین همکاری میان بهاییان و حکومت علیه دین اسلام شکل گرفت .

نفوذ عناصر بهایی در دوران پهلوی دوم به اوج خود رسید . در این دوران نقش عناصر بهایی از حالت غیر علنی دوران رضاشاه خارج شده و بسیاری از شغلهای مهم و حساس در اختیار آنان قرار داده شد . پس از قیام 15 خرداد محمد رضا شاه تصمیم گرفت برای کنترل نیروهای مخالف به عناصر بهایی قدرت بیشتری دهد و آنها را به صورت علنی و بدون هیچ ترس و ابایی در دستگاه دولتی به کار گیرد اما برجسته ترین مهره­ی بهایی در حکومت پهلوی دوم امیر عباس هویدا نخست وزیر وقت بود . در دوران نخست وزیری او بهاییان بیش از پیش به مقامات حساس دست پیدا کرده و منابع اطلاعاتی و جاسوسی انگلستان در ایران به شمار می­آمدند مرکز بهایی­گری در اسراییل قرار داشت و آنها با تشکیلات بسیار منظم و گسترده با این مرکز در ارتباط بودند . این اشخاص غیر از نفوذ دولتی ، با داشتن ارتباط با کشورهای خارجی به خصوص انگلیس و اسراییل در جهت تضعیف اقتدار دولت و اقتصاد کشور و در راستای منافع بیگانگان عمل می­کردند .