ماه میهمانى خدا
پیامبر خدا صلى الله علیه وآله فرمود: چون روز قیامت شود، منادى ندا مىدهد: «کجایند میهمانان خدا ؟» پس روزهداران را مىآورند ... ، آنان را بر مَرکبهایى عالى از [جنس] نور سوار مىکنند، و در حالى که تاج کرامت بر سر آنان است، آنان را به بهشت مىبرند. امام على علیه السلام در خطبه خویش در اولین روز از ماه رمضان فرمود: اى روزه دار! در کار خود بیندیش، که تو در این ماه، میهمان پروردگار خویش هستى! بنگر که در شب و روزت چگونهاى و چگونه اعضاى خود را از نافرمانى پروردگارت نگه مىدارى! بنگر! مبادا در شب، خواب باشى و در روز، غافل. پس، این ماه بگذرد و [بار] گناهت بر دوشت مانده باشد و آنگاه که روزه داران پاداشهاى خود را مى گیرند، از زیانکاران باشى و آنگاه که آنان از کرامت مولایشان نصیب مىبرند، از محرومان باشى و آنگاه که آنان از سعادت همسایگى با پروردگارشان برخوردار مىگردند، تو از راندهشدگان باشى! إمام باقر علیهالسلام فرمودند :
ماه رمضان، ماه رمضان! روزه داران در آن، میهمانان خدا و اهل کرامت الهىاند. هر کس ماه رمضان بر او وارد شود و او روزش را روزه بگیرد و بخشى از شبش را به عبادت و نماز بایستد و از آنچه خداوند بر او حرام کرده، پرهیز کند، بدون حساب وارد بهشت مىشود. امام رضا علیهالسلام فرمود: چون روز قیامت شود، ماهها را به رستاخیز مى آورند، در حالى که ماه رمضان، که با هر زیور نیکویى آراسته است، پیشاپیش آنهاست. آن روز، ماه رمضان در میان ماهها، همچون ماه در میان ستارههاست. مردمى که آنجا گرد آمدهاند، به یکدیگر مىگویند: دوست داشتیم که این چهرهها را مى شناختیم!
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
سه شنبه 89 مرداد 19 ساعت 3:59 عصر
|
تو که مى گفتى: مجال و حالى نیست،
گرفتاریها و مشکلات و ... فرصتى براى «رسیدن به خود» نمىگذارد، اینک، این همان مجال و فرصت ناب! تو باید آموخته و تمرین کرده باشى، «تنهایى در جمع» را، «خلوت» در «ازدحام»را، «سکوت در هیاهو» را،
رمضان چیست
و تو در کجاى این «قطعهاى از بهشت» قرار دارى که موهبت خدا براى زمینیان است؟ با کدام دعوت به این ضیافت آمدهاى؟ سر کدام سفره و مائده معنوى نشسته اى و فیض حضورت و بهره آمدنت چیست؟ این نیز نوعى محاسبه و حساب کشیدن از خویش را مىطلبد.
سر سفره ضیافت الهى نشسته اى. اینک که آمدهاى و مهمان این بزم حضورى، وقت تنگ و مجال گذرا را باید مغتنم شمرد. با چه آمدهاى و با چه بازمىگردى؟ و کدام تغییر حالت و خصلت و عادت را از این «ماده خودسازى» به ارمغان خواهى برد؟
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
سه شنبه 89 مرداد 19 ساعت 3:17 عصر
|
ترجمه خطبه شعبانیه:
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
سه شنبه 89 مرداد 19 ساعت 2:52 عصر
|
شب عاشق شکفته شد
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
دوشنبه 89 مرداد 18 ساعت 5:32 عصر
|
گفتار کتابهای تاریخی
کامل بهائی قدیمیترین کتابی که از حضرت رقیه (علیهاسلام) به عنوان دختر امام حسین (علیهالسلام) یاد کرده است و شهادت او را در خرابه شام میداند، همین کتاب است. این کتاب، اثر عالم بزرگوار، شیخ عمادالدین الحسن بن علی بن محمد طبری امامی است که به امر وزیر بهاءالدین، حاکم اصفهان در روزگار سلطنت هلاکوخان، نوشته شده است. به ظاهر، نام گذاری آن به کامل بهائی از آن روست که به امر بهاءالدین نگاشته شده است. این کتاب در سال 675 هجری قمری تألیف شده و به دلیل قدمت زیادی که دارد، از ارزش ادامه مطلب...
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
دوشنبه 89 مرداد 18 ساعت 5:10 عصر
|
پژوهشی در دیدگاههای تاریخی در مورد حضرت رقیه (علیهاسلام)
در بعضی کتابهای تاریخی، نام حضرت رقیه (علیهاسلام) آمده، ولی در بسیاری ازآنها نامی از ایشان برده نشده است. این احتمال وجود دارد که تشابه اسمی میان فرزندان امام حسین (علیهالسلام)، سبب پیش آمدن این مسأله شده باشد.
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
دوشنبه 89 مرداد 18 ساعت 5:0 عصر
|
حضرت رقیه سلام الله علیها درباره سنّ شریف حضرت رقیه (علیهاسلام) در میان تاریخ نگاران اختلاف نظر وجود دارد. اگر اصل تولد ایشان را بپذیریم، مشهور این است که ایشان سه یا چهار بهار بیشتر به خود ندیده و در روزهای آغازین صفر سال 61 ه .ق، پرپر شده است. بر اساس نوشتههای بعضی کتابهای تاریخی، نام مادر حضرت رقیه (علیهاسلام)، امّ اسحاق است که پیشتر همسر امام حسن مجتبی (علیهالسلام) بوده و پس از شهادت ایشان،به وصیت امام حسن (علیهالسلام) به عقد امام حسین (علیهالسلام) درآمده است.(1) مادرحضرت رقیه(علیهاسلام) از بانوان بزرگ و با فضیلت اسلام به شمار میآید. بنا به گفته شیخ مفید در کتاب الارشاد، کنیه ایشان بنت طلحه است.(2) نام مادر حضرت رقیه (علیهاسلام) در بعضی کتابها، امجعفر قضاعیّه آمده است،ولی دلیل محکمی در این باره در دست نیست. هم چنین نویسنده معالی السبطین، مادر حضرت رقیه (علیهاالسلام) را شاه زنان؛ دختر یزدگرد سوم پادشاه ایرانی، معرفی میکند که در حمله مسلمانان به ایران اسیر شده بود. وی به ازدواج امام حسین (علیهالسلام)درآمد و مادر گرامی حضرت امام سجاد (علیهالسلام) نیز به شمار میآید.(3) این مطلب از نظر تاریخ نویسان معاصر پذیرفته نشده؛ زیرا ایشان هنگام تولد امام سجاد (علیهالسلام) از دنیا رفته و تاریخ درگذشت او را 23 سال پیش از واقعه کربلا،یعنی در سال 37 ه .ق دانستهاند. از این رو، امکان ندارد او مادر کودکی باشد که درفاصله سه یا چهار سال پیش از حادثه کربلا به دنیا آمده باشد. این مسأله تنها در یک صورتی قابل حل میباشد که بگوییم شاه زنان کسی غیر از شهربانو (مادر امام سجاد(علیهالسلام)) است.
رقیه از «رقی» به معنی بالا رفتن و ترقی گرفته شده است.(4) گویا این اسم لقب حضرت بوده و نام اصلی ایشان فاطمه بوده است؛ زیرا نام رقیه در شمار دختران امام حسین(علیهالسلام) کمتر به چشم میخورد و به اذعان برخی منابع، احتمال این که ایشان همان فاطمه بنت الحسین (علیهالسلام) باشد، وجود دارد.(5) در واقع، بعضی از فرزندان امام حسین (علیهالسلام) دو اسم داشتهاند و امکان تشابه اسمی نیز در فرزندان ایشان وجود دارد. گذشته از این، در تاریخ نیز دلایلی بر اثبات این مدعا وجود دارد. چنانچه در کتاب تاریخ آمده است: «در میان کودکان امام حسین (علیهالسلام) دختر کوچکی به نام فاطمه بود و چون امام حسین (علیهالسلام) مادر بزرگوارشان را بسیار دوست میداشتند، هر فرزند دختری که خدا به ایشان میداد، نامش را فاطمه میگذاشت. همان گونه که هرچه پسر داشتند، به احترام پدرشان امام علی (علیه السلام) وی را علی مینامید».(6) گفتنی است سیره دیگر امامان نیز در نام گذاری فرزندانشان چنین بوده است.
این نام ویژه تاریخ اسلام نیست، بلکه پیش از ظهور پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) نیز این نام در جزیرة العرب رواج داشته است. به عنوان نمونه،نام یکی از دختران هاشم (نیای دوم پیامبر (صلی الله علیه و آله)) رقیه بود که عمه حضرت عبداللّه، پدر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به شمار میآید.(7) نخستین فردی که در اسلام به این اسم، نام گذاری گردید، دختر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و حضرت خدیجه بود. پس از این نام گذاری، نام رقیه به عنوان یکی از نامهای خوب و زینت بخش اسلامی درآمد. امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) نیز یکی از دخترانش را به همین اسم نامید که این دختر بعدها به ازدواج حضرت مسلم بن عقیل (علیهالسلام) درآمد. این روند ادامه یافت تا آن جا که برخی دختران امامان دیگر مانند امام حسن مجتبی (علیهالسلام)،(8) امام حسین (علیهالسلام) و دو تن از دختران امام کاظم (علیهالسلام) نیز رقیه نامیده شدند. گفتنی است، برای جلوگیری از اشتباه، آن دو را رقیه و رقیه صغری مینامیدند.(9)
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
دوشنبه 89 مرداد 18 ساعت 4:52 عصر
|
سیره عملی بزرگان در ارتباط با انس با امام زمان ( عج )
پی نوشتها:
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
دوشنبه 89 مرداد 4 ساعت 4:32 عصر
|
ارتباط با امام زمان در کلام بزرگان
پی نوشتها: 11 – صحیفه نور ج 20 / ص 249 ( مجموعه سخنان امام خمینی ( ره ) . سری 22 . جلدی ) سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی / 1369 / تاریخ : 25 / 1 / 66 .
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
دوشنبه 89 مرداد 4 ساعت 4:28 عصر
|
ارتباط با امام زمان ( عج ) مقدمه
پی نوشتها :
نوشته شده توسط : محبان الحسن |
دوشنبه 89 مرداد 4 ساعت 4:21 عصر
|